Actinidia

Actinidia to rodzaj wspinaczkowego winorośli i krzewów, znanych głównie z upraw takich jak Kiwi (Actinidia chinensis) i innych powiązanych gatunków, które wytwarzają aromatyczne jagody. Actinidia jest rozmieszczona w strefach umiarkowanych i subtropikalnych Azji Wschodniej, szczególnie w Chinach i krajach sąsiednich. Po uprawie aktynidia jest zazwyczaj ceniona za swoje atrakcyjne owoce, które są bogate w witaminy i mają delikatny smak słodko-tartowy. Ponadto niektóre gatunki są również dość ozdobne ze względu na ich gęste zielone pędy wspierające.

Etymologia nazwy

Rodzaj nazwy Actinidia pochodzi od greckiego słowa „Aktis”, co oznacza „promień” lub „promienie”. Uważa się, że został wybrany z powodu unikalnego promieniowania (promieniowego) układu serca owocu lub kształtu niektórych elementów kwiatowych. Rodzaj został po raz pierwszy opisany naukowo w XIX wieku i od tego czasu obejmował wiele gatunków, z których niektóre są aktywnie uprawiane w ogrodnictwie komercyjnym i prywatnym.

Forma życia

W swoim naturalnym siedlisku Actinidia jest wieloletnią winoroślą zdolną do wspinania się na sąsiednie drzewa lub sztuczne wsparcie. Jego łodygi są zwykle dość elastyczne, z czasem stają się drzewne i mogą rosnąć na kilka metrów długości. Liście większości gatunków są owalne, z ząbkowanymi krawędziami, często gęstymi i błyszczącymi.

W środowiskach, w których przestrzeń jest ograniczona (np. W ogrodach i działkach domowych), aktynidia jest często uprawiana jako pionowo wyszkolony winorośl na kratach. W razie potrzeby można go również ukształtować jako krzew lub małą „zieloną zasłonę”. Kluczem jest umożliwienie pędów w górę, co jest zgodne z naturalnymi tendencjami tego rodzaju roślin.

Rodzina

Actinidia należy do rodziny Actinidiaceae. Jest to stosunkowo niewielka rodzina roślin kwitnących, która obejmuje kilka rodzajów oprócz Actinidia, z których wiele pochodzi z Azji. Członkowie tej rodziny to zazwyczaj drzewne winorośl lub krzewy przystosowane do życia w leśnej podszycie, gdzie używają pni drzew do wsparcia.

Rodzina Actinidiaceae, choć niewielka w porównaniu z większymi rodzinami, zyskała sławę z powodu gatunków owocowych, takich jak kiwi (Actinidia chinensis i powiązane gatunki). Botanicznie Actinidiaceae są interesujące ze względu na ich specjalizację w zakresie wzrostu i ekologicznej strategii przyciągania zapylaczy z jasnymi kwiatami.

Charakterystyka botaniczna

Actinidia ma pędy wspinaczkowe, które z czasem stają się drzewne, tworząc system podobny do winorośli zdolnego do przymocowania do wsparcia lub sąsiednich pni. Liście są alternatywne, proste, o różnym stopniu pokwitania i różnorodnych odcieni u niektórych gatunków ozdobnych (takich jak Actinidia Kolomikta). Kwiaty są symetryczne, zwykle białe lub kremowe, a niektóre gatunki wykazują tony zielonkawe lub różowawe.

Owoc jest jagodą, zwykle owalnym kształtem, pokrytym cienką skórą lub fuzzem (jak w kiwi). Wewnątrz znajduje się wiele małych czarnych nasion otoczonych soczystą miazgą. Dzikie gatunki mają mniejsze jagody, ale nadal mają wyraźny smak słodko-tartowy. Odmiany uprawne mogą rosnąć do znacznych rozmiarów (do 6-8 cm lub więcej).

Skład chemiczny

Owoce Actinidia są znane z wysokiej zawartości witaminy C, która może przekraczać fatery cytryn i pomarańczy. Dodatkowo jagody zawierają witaminy B, karotenoidy, kwas foliowy i zakres pierwiastków śladowych (potas, magnez, wapń). Słodycz owoców wynika z fruktozy i glukozy, podczas gdy kwasy organiczne zapewniają świeży, cierpki smak.

Związki polifenolowe o właściwościach przeciwutleniających występują w nasionach i skórze. Liście i łodygi zawierają również niewielkie ilości olejków eterycznych i tanin, ale zazwyczaj nie są one używane do żywności; Są one częściej wykorzystywane do celów ozdobnych lub praktycznych.

Pochodzenie

Naturalny zasięg Actinidia obejmuje zalesione i górzyste regiony Azji Wschodniej: Chiny, Japonia, Korea i części Rosji Dalekiego Wschodu. Wiele gatunków jest przystosowanych do klimatu umiarkowanego z wilgotnymi latami i dość zimnymi zimami. Niektóre gatunki rosną również w strefie subtropikalnej, szczególnie w południowych Chinach.

Actinidia została wprowadzona do Europy i innych części świata, począwszy od końca XIX i na początku XX wieku. Kiwi (Actinidia chinensis) stał się szczególnie popularny, zyskując światowe znaczenie jako uprawy owocowe. W regionach północnych, w których Kiwi nie rozwija się z powodu braku ciepła, rosną bardziej zimne gatunki (takie jak Actinidia Kolomikta, Actinidia Arguta i inne).

Łatwość uprawy

Opieka nad aktynidią nie jest szczególnie trudna, ale roślina wymaga odpowiedniego umieszczenia: wspornika lub kraty, wystarczającej ilości światła i wilgoci w okresie aktywnym. Ważne jest, aby wybrać gatunek lub odmianę, która pasuje do warunków klimatycznych w regionie, ponieważ różne gatunki aktynidia różnią się ich tolerancją na zimno.

Dla początkującego ogrodnika łatwo jest opanować podstawy opieki: regularne podlewanie w okresach suchych, zapłodnienie wiosenne i letnie oraz przycinanie, aby kształtować roślinę w krzew lub winorośli. Roślina jest w stanie wytwarzać stabilne plony (pod warunkiem, że obecne są zarówno rośliny żeńskie, jak i męskie lub odmiany hermafrodytyczne).

Gatunki, odmiany

Rodzaj Actinidia zawiera około 40–60 gatunków, z najbardziej znanym istotą:

• Actinidia chinensis (KIWI) - największe owoce jadalne.

• Actinidia Deliciosa - ściśle związany z Kiwi, również uprawiany dla jego dużych owoców.

• Actinidia Kolomikta-Znana ze zwiększonej zimnej wytrzymałości, liści z dekoracyjnym białym,-różowym zabarwieniem na końcach.

• Actinidia arguta (ostro liściowy)-mniejsze owoce, ale wysokie plony i odporność na zimno. Hodowcy opracowali wiele odmian o różnych czasach dojrzewania, wielkości owoców i charakterystyk liści ozdobnych.

Rozmiar

Actinidia może osiągnąć długość 5-10 metrów, chociaż niektóre szczególnie duże formy (KIWI) mogą dorastać do 15 metrów w idealnych warunkach. Uprawiane na kratach pędy rośliny są ułożone wzdłuż pionowych i poziomych przewodników, aby utworzyć pożądany kształt.

Szeroką roślina może szeroko rozgrywać się, obejmując duże obszary, gdy otrzymuje wystarczającą ilość miejsca. Jednak w praktyce ogrodniczej zwykle konieczne jest ograniczenie nadmiernego rozprzestrzeniania się w celu uproszczenia zbioru owoców i utrzymania zdrowia winorośli.

Intensywność wzrostu

W odpowiednich warunkach (wystarczająca ilość ciepła, wilgoci i składników odżywczych) aktynidia mogą rosnąć dość szybko, a niektóre gatunki dodają 1-2 metry na sezon. Maksymalną tempo wzrostu obserwuje się w młodej próbce w wieku 3-5 lat, kiedy winorośl aktywnie tworzy główny szkielet.

Z czasem tempo wzrostu mogą nieco spowolnić, ale przy regularnym przycinaniu i zapłodnieniu roślina utrzymuje duży potencjał rozgałęzienia i odmładzania. Intensywność wzrostu różni się również w zależności od gatunku: KIWI (Actinidia chinensis) rośnie szybciej, podczas gdy niektóre formy ozdobne wykazują bardziej powściągliwy wzrost.

Długość życia

Wiele gatunków Actinidia jest uważane za długotrwały: przy odpowiedniej opiece mogą żyć i owoce przez 20–30 lat, a niektóre okazy mogą osiągnąć 50 lat. Główny szczyt wydajności (kwitnienie i owocowanie) występuje między 5–15 lat, kiedy winorośl jest dobrze ustalona.

W miarę starzenia się rośliny łodygi stają się drzewne, a niektóre gałęzie umierają, co jest naturalne dla wieloletnich winorośli. Regularne przycinanie odmładzające pomaga przedłużyć aktywny okres owocowania przy jednoczesnym zachowaniu zdrowia i wyglądu ozdobnego rośliny.

Temperatura

Różne gatunki Actinidia różnią się zimną odpornością: Kolomikta i Arguta mogą wytrzymać mrozy do-25–30 ° C, co czyni je odpowiednimi do umiarkowanie zimnych klimatów. Kiwi (Actinidia chinensis) wymaga łagodniejszych warunków, przy czym temperatury zimowe nie spadają poniżej-8–10 ° C przez dłuższy czas.

W aktywnym okresie wzrostu optymalne temperatury wynoszą 20–25 ° C, przy czym krótkie, tolerujące rośliny wzrasta do 30 ° C, o ile korzenie są wilgotne. Silne ujemne temperatury w zimie mogą być tolerowane, jeśli korzenie są pokryte ściółką, a łodygi są chronione (szczególnie w przypadku młodych roślin).

Wilgotność

Winorośle aktynidia wolą umiarkowanie wilgotny mikroklimat, podobny do stref zalesionych lub subtropikalnych. Nie wymagają wyjątkowo wysokiej wilgotności, ale jeśli wyhodowane są w pomieszczeniu, przestrzeń powinna być regularnie wentylowana, aby zapobiec zbyt suchemu powietrzu, co może zaszkodzić pędom.

W okresach suchych na zewnątrz, szczególnie podczas tworzenia jagód, odpowiednie podlewanie jest niezbędne, aby zapobiec wysuszeniu gleby. Jeśli gleba wyschnie, owoce mogą upaść lub stracić słodycz, a liście mogą więdnąć.

Oświetlenie i umiejscowienie w pomieszczeniu

Actinidia potrzebuje jasnego, rozproszonego światła lub jasnego odcienia. Bezpośrednie światło słoneczne w południe może powodować oparzenia na młodych liściach, szczególnie jeśli roślina nie jest przyzwyczajona do słońca. W ogrodzie idealne jest miejsce z odpowiednim porannym lub wieczornym światłem słonecznym oraz pewną ochroną przed południowym upałem.

W przypadku uprawy w pomieszczeniach lub w szklarniach umieść garnek w pobliżu okna z zachodnią lub wschodnią ekspozycją. Jeśli okno jest skierowane na północ, konieczne może być dodatkowe oświetlenie, aby zachęcić do wzrostu i kwitnienia. W zbyt ciemnym miejscu winorośl może stać się długonogie, blady i produkować kilka owoców (lub wcale).

Gleba i podłoże

W przypadku Actinidia na otwartym terenie idealne są lekkie, dobrze przepuszczalne gleby bogate w materię organiczną o pH 5,5 do 6,5. Należy unikać nadmiernej zawartości wapnia (obszary wapienne). Podczas sadzenia warto dodawać kompost liściowy, torf lub piasek, aby poprawić strukturę i utrzymać lekko kwaśne pH.

Do garntu, skład podłoża jest następujący:

• Gleba sodowa: 2 części
• Forma lub kompost liściowy: 1 część
• Torf: 1 część
• Piasek lub perlite: 1 część

Drenaż (2–3 cm rozszerzonej gliny) jest wymagany na dole. W razie potrzeby, aby uregulować kwasowość, można dodać trochę kwaśnego torfu lub siarki, ale należy unikać wapna.

Podlewanie

W letnim okresie wzrostu i owocowania Actinidia wymaga regularnego podlewania. Gleba powinna pozostać nieco wilgotna na głębokość 2–3 cm, ale nie podmokrowana. Dodatkowe natryskiwanie liści może zwiększyć wilgotność powietrza, ale ważne jest, aby zrobić to rano lub wieczorem, gdy słońce nie spala mokre liście.

Zimą (lub w chłodniejszych pomieszczeniach) roślina spowalnia swój wzrost, a niektóre liście mogą spaść (u gatunków liściastych). Podlewanie należy zmniejszyć, umożliwiając wyschnięcie podłoża o 1–2 cm. Podczas podlewania należy zachować ostrożność, jeśli temperatura jest poniżej 15 ° C, aby uniknąć zgnilizny korzeni.

Nawożenie i karmienie

Aby utrzymać aktywny wzrost i wysoką wydajność (u gatunków zawierających owoc), aktynidia powinny zostać zapłodnione wiosną i latem. Co 2–3 tygodnie stosuj pełny nawóz mineralny (skład NPK z mikroelementami) lub materią organiczną (rozcieńczony obornik, kompost). To stymuluje tworzenie pąków i poprawia zestaw owoców.

Metody zastosowania obejmują podlewanie roztworu nawozowego wokół podstawy lub umieszczanie granulek w korzeni, a następnie podlewanie. Późnym latem zatrzymuje się nawożenie azotu, aby pędy stwardnieją przed zimną pogodą i zwiększyć zimową odporność.

Rozkwit

Kwiaty aktynidii są zwykle białe lub jasnozielone, samotne lub ułożone w klastrach typowych dla winorośli: wiszące na krótkich szypułkach. Niektóre gatunki (takie jak Actinidia Kolomikta) mają kwiaty o średnicy do 2–3 cm, a wiele odmian ma subtelne, czasem słodkie zapach, który przyciąga owady zapylające.

Większość gatunków Actinidia jest dwuliterna - istnieją rośliny męskie i żeńskie, co oznacza, że ​​sadzenie kilku okazów różnych płci jest konieczne do wytwarzania owoców. Opracowano również odmiany samokontroli, ale dobre zapylenie wciąż zwiększa wydajność i wielkość owoców.

Propagacja

Actinidia może być propagowane z nasion lub wegetatywnie (z zielonymi lub pół-doodynami). Nasiona są uzyskiwane z dojrzałych jagód, myte, suszone i wysiewane wiosną w lekkim podłożu, utrzymywanym w temperaturze 20–25 ° C. Sadzonki wymagają regularnego podlewania i dobrego oświetlenia. Jednak w przypadku propagacji nasion istnieje duża szansa na podział cech i nieprzewidywalne wyniki (w tym różne formy płci).

Sadzonki są przyjmowane wczesnym latem, około 10–15 cm długości, z usuniętymi dolnymi liśćmi, a pozostało kilka górnych liści. Krój traktuje się hormonem korzeniowym i sadzi się w mieszance torfowej, pokryty plastikiem w celu zwiększenia wilgoci. Korzenie powstają po 3–4 tygodniach. Zakresowane sadzonki są przeszczepiane na osobne pojemniki, a po roku można je posadzić w ich stałym miejscu.

Funkcje sezonowe

Wiosną rozpoczyna się przepływ soków, młode pędy i liście szybko rosną, i tworzą się pąki kwiatowe. W tym okresie ważne są regularne podlewanie i karmienie. Latem występuje kwitnienie i tworzenie jagód (dla gatunków zawierających owoc). Aktywne podlewanie i ochrona przed przegrzaniem są szczególnie ważne w gorących klimatach.

Jesienią owoce dojrzewają, a liście mogą zmieniać kolor (u niektórych gatunków ozdobnych). Winorośli zrzucają liście przed zimą (dla gatunków liściastych). W tym okresie można dokonać odmładzania przycinania i należy dokonać przygotowań do zimna (ściółkowanie korzeni, chroniące młode pędy).

Cechy opieki

Kluczowe punkty opieki dla Actinidia obejmują regularne podlewanie latem, ochronę przed wyschnięciem i zapewnienie dobrego drenażu. Nie zaleca się sadzenia go w pobliżu dużych drzew, ponieważ konkurencja o wodę może być znacząca. Przycinanie pomaga utrzymać kształt i zapobiegać nadmiernemu zatłoczeniu.

Niektóre gatunki (takie jak kiwi) wymagają kraty lub innego solidnego wsparcia dla winorośli do wspinania się. Rozważ także różnicowanie płci roślin: jeśli różnorodność jest dwuwymiarowa, co najmniej jedna roślina męska jest potrzebna dla kilku roślin samic, aby zapewnić owocowanie.

Opieka w warunkach wewnętrznych

Kiedy dorastają w pomieszczeniu, Actinidia rzadko osiąga duże rozmiary, ale może rosnąć jako winorośli ozdobne, czasem nawet tworząc małe owoce (w bardziej zwartych lub hodowanych odmianach). Duży garnek jest wybierany, ponieważ system korzeniowy szybko zajmuje podłoże. Na dole wymagana jest warstwa drenażowa 2–3 cm. Podłoże składa się z sodowej gleby, kompostu liścia, piasku i torfu (szorstki stosunek 2: 1: 1: 1).

Doniczka jest umieszczana przez jasne okno: wschodni lub zachód. Jeśli okno jest skierowane na południe, powinno być zacienione w południe. Zakres temperatur wiosną i latem wynosi 20–25 ° C, a zimą można go zmniejszyć do 10–15 ° C, aby zapewnić roślinę niewielki odpoczynek. Podlewanie odbywa się za pomocą ciepłej, osadowanej wody, umożliwiając wyschnięcie górnej warstwy gleby o 1–2 cm przed ponownym podlewaniem.

Nawotowanie odbywa się co 2–3 tygodnie w aktywnym okresie wzrostu przy użyciu złożonych nawozów. Zimą, gdy temperatura jest niższa, karmienie jest zatrzymywane, a podlewanie jest znacznie zmniejszone. Może wystąpić pewna kropla liści, co jest normalne dla gatunków liściastych. Wiosną roślina „budzi się”, a opieka powraca do zwykłego harmonogramu.

Aby stymulować rozgałęzienie i zachować schludny kształt, szczyty są przycinane. Jeśli liście zaczynają żółty, wskazane jest sprawdzenie kwasowości gleby (pH w ciągu 5,5–6,5) i zastosowanie nawozu w razie potrzeby do korekty. Ważne jest, aby unikać twardej, bogatej w wapień wody, która powoduje reakcję alkaliczną w podłożu.

Przeszczep

Młode okazy powinny być przeszczepiane co 1-2 lata wiosną, zanim rozpocznie się aktywny wzrost. Dorosłe rośliny są przetwarzane rzadziej (co 2–3 lata), ze zmianą części podłoża i zwiększoną objętość doniczki. System korzeniowy jest sprawdzany, a wszelkie zgniłe obszary są przycięte.

Lepiej nie wybierać garnka o zbyt dużej średnicy dla przyszłego wzrostu, ponieważ nadmiar podłoża może stać się kwaśny i powodować problemy z układem korzeniowym. Po przeszczepie roślina powinna być umieszczona w częściowym cieniu przez 1-2 tygodnie, z umiarkowanym podlewaniem, aż korzenie się dostosują.

Przycinanie i kształtowanie korony

Przycinanie jest niezbędne do regulacji kształtu i stymulowania owoców (w przypadku odmian owocowych). Odbywa się to późną jesienią lub zimą, kiedy roślina jest uśpiona lub wczesną wiosną przed aktywnym przepływem SAP. Słabe, uszkodzone i przepełnione pędy są usuwane, a jeśli to konieczne, główny łodyga jest skrócona w celu stymulowania rozgałęzienia.

Po uprawie na kratach powstają jedno lub dwa główne łodygi i kilka gałęzi owoców. Każdego roku przycinanie sanitarne i przerzedzane odbywa się, aby zapobiec zacienianiu wewnętrznych obszarów korony. W przypadku próbek w pomieszczeniach przycinanie pomaga utrzymać kompaktowy rozmiar, jednocześnie utrzymując winorośl w dobrym stanie.

Potencjalne problemy i ich rozwiązania

Wśród chorób występują grupy korzeniowe z podmokania, mączniaka pudra z nadmiernej wilgoci i słabej wentylacji oraz chlorozę z niedoborów gleby alkalicznej i składników odżywczych. Rozwiązania obejmują dostosowanie harmonogramów podlewania, poprawę drenażu, regulację kwasowości gleby oraz stosowanie fungicydów lub innych zabiegów zgodnie z instrukcjami.

Niedobory składników odżywczych (zwłaszcza azot i żelazo) powodują blade liście i osłabiony zestaw owoców. Nodowanie za pomocą złożonych nawozów i dodanie produktów zawierających żelazo pomaga ustabilizować sytuację. Wreszcie, podlewający błąd - brak wody podczas aktywnego wzrostu - może prowadzić do zrzucania ustawionych jagód.

Szkodniki

Głównymi szkodnikami mogą być mszyce, roztocza pająka, wciornastki, a także niektóre rodzaje ślimaków i ślimaków (w uprawie na zewnątrz). Środki zapobiegawcze obejmują kontrolę wilgoci, unikanie przeludnienia nasadzeń i regularne kontrole. W przypadku drobnych infestacji można zastosować roztwór mydła, podczas gdy w przypadku bardziej znaczących problemów zalecane są środki owadobójcze lub akarycydy.

Ważne jest również monitorowanie czystości liści, zwłaszcza w pomieszczeniach: kurz zatyka stomata, utrudniając wymianę gazu i osłabiając roślinę, ułatwiając infiltratę szkodników. Regularne opryskiwanie czystą wodą i wentylacją może zmniejszyć ryzyko ataków owadów.

Oczyszczanie powietrza

Ze względu na masę liści aktynidia może nieznacznie poprawić jakość powietrza poprzez pochłanianie niewielkich ilości dwutlenku węgla i uwalnianie tlenu. Efekt jest bardziej wyraźny w ogrodzie, gdzie winorośl tworzy zacienione obszary i zatrzymuje kurz na powierzchni liści. W pomieszczeniu, jeśli roślina i liście są wystarczająco duże, efekt ten może być nieco bardziej zauważalny, chociaż zwykle jest uważany za umiarkowany.

Podobnie jak wiele innych zielonych roślin, Actinidia tworzy przyjemniejszy mikroklimat i zmniejsza stres psychiczny. Nie należy go jednak uważać za główny „filtr” do oczyszczania powietrza - każda winorośl ma ograniczony obszar liści i znacząco wpłynąć na skład gazów, wymagana jest znaczna masa zielona.

Bezpieczeństwo

Owoce wielu gatunków Actinidia są jadalne (Kiwi, Arguta, Kolomikta), chociaż niektóre mogą zawierać gorzkie lub lekko toksyczne substancje w ich niedojrzałych stanach. Liście i pędy zwykle nie są używane do jedzenia. Reakcje alergiczne na pyłki kwiatowe są rzadkie, ale mogą występować u wrażliwych osób.

Jeśli w domu są małe dzieci lub zwierzęta domowe, ważne jest, aby pamiętać, że niektóre gatunki (zwłaszcza hodowane do celów ozdobnych) mogą mieć niedojrzałe jagody, które mogą powodować problemy trawienne w dużych ilościach. Ogólnie rzecz biorąc, Actinidia jest uważana za bezpieczną roślinę, ale zdrowy rozsądek jest konieczny podczas interakcji z nią.

Zimowanie

W regionach z łagodnymi zimami (do-20 ° C) gatunki zimne (Kolomikta, Arguta) mogą zimować bez specjalnych pokryć, szczególnie jeśli krzew jest wystarczająco dorosły, a korzenie są chronione śniegiem lub ściółką. Młode sadzonki powinny być pokryte nietkniętym materiałem, trocinami lub liśćmi, aby zapobiec zamarzaniu kołnierza korzeniowego.

Jeśli jest uprawiany na bardziej północnych obszarach, winorośl jest usuwana z kratowej zimy, ułożona na ziemi i pokryta materiałami izolacyjnymi. W warunkach wewnętrznych, jeśli temperatura spadnie do 5–10 ° C, roślina może częściowo

Zrzuć liście i staj się uśpiony. Podlewanie należy zmniejszyć, a karmienie należy zatrzymać.

Korzystne właściwości

Główną zaletą Actinidia są bogate w witaminę, smaczne, niskie owoce, które zawierają znaczne ilości witamin (C, B), błonnika i pierwiastków śladowych. Regularne spożywanie tych jagód pomaga poprawić trawienie, wzmacniać układ odpornościowy i zwiększyć ogólny ton ciała.

Dla ogrodników Actinidia jest również cenna jako ozdobna winorośl, która może szybko zielone ogrodzenia, łuki i pergoli. Liście w niektórych formach odmian zmieniają odcienie, a obfite białe/różowe kwiaty dekorują ten obszar wiosną. Zatem roślina łączy funkcje zarówno uprawy owocowej, jak i elementu krajobrazu.

Stosowanie w tradycyjnej medycynie lub przepisach ludowych

W medycynie ludowej owoce niektórych gatunków Actinidia są wykorzystywane do zapobiegania szkorowi, w przypadku niedoborów witamin i problemów żołądkowo-jelitowych. Istnieją również zastosowania wywarów wykonanych z młodych pędów lub korzeni w celu wzmocnienia organizmu, chociaż dowody naukowe potwierdzające te metody są ograniczone.

Podczas gotowania jagody są używane świeże i powstają dżemy, galaretki i infuzje. Uważa się, że regularne spożywanie owoców pomaga normalizować funkcje serca i układu nerwowego oraz promuje usuwanie nadmiaru soli z ciała. We wszystkich przypadkach zaleca się utrzymanie moderacji i zachowanie ostrożności w nowej żywności w diecie.

Używać w projektowaniu krajobrazu

Do celów dekoracyjnych Actinidia służy jako żywopłot lub piękny winorośl wspinaczkowy na kratach, pergolach i arborach. Podczas kwitnienia powstaje malownicza „zielona zasłona”, a latem i jesienią roślina oferuje atrakcyjny wygląd z jasnymi owocami (jeśli zapylenie zakończy się powodzeniem). Harmonijnie pasuje do naturalnych stylów ogrodowych, motywów azjatyckich i tradycyjnych działek wiejskich.

Ogrody pionowe i wiszące kompozycje dla dużych winorośli, takich jak Actinidia, na ogół nie są zalecane ze względu na ich masywny system korzeniowy i szybki wzrost. Jednak w przestronnych szklarniach o wysokości sufitowej ponad 2–3 metrów możliwe jest częściowe pionowe tworzenie masy zielonej.

Kompatybilność z innymi roślinami

Actinidia jest często łączona z lekko rosnącymi krzewami lub bylinami, które nie zacieniają niższych łodyg i pozwalają korzeniom uzyskać wystarczającą ilość wilgoci. Odpowiednim partnerstwem dotyczy traw ozdobnych i kwiatów, które preferują tę samą kwasowość gleby (na przykład hosta, heucheras), jeśli celem jest dekoracyjne krajobraz.

Nie wskazane jest sadzenie go w pobliżu upraw wymagających częstego przepadnięcia lub posiadania płytkiego systemu korzeniowego konkurującego o wodę. Unikaj również umieszczania go obok dużych drzew, które blokują światło słoneczne i aktywnie przyjmują składniki odżywcze.

Wniosek

Actinidia (Actinidia) to elastyczna i wszechstronna roślina, która łączy wartość ozdobną i zdolność do wytwarzania pysznych, bogatych w witaminę owoców. Kilka gatunków i odmian wykazało wysoką zdolność adaptacyjną do różnych warunków klimatycznych, dzięki czemu Actinidia jest popularna zarówno wśród profesjonalnych ogrodników, jak i entuzjastów egzotycznych upraw. Przy odpowiedniej ostrożności tworzy duży winorośl z uderzającymi kwiatami, a dla owocowych form, soczyste jagody.

Światło, odpowiednia wilgotność bez podmokania, lekko kwaśna gleba i umiarkowane karmienie są klubami do udanej uprawy. Właściwe zapylenie (w razie potrzeby z potrzebami roślin męskich i żeńskich) zapewnia stabilne zbiory. Piękno winorośli, pachnące kwiaty i wyjątkowy smak owoców sprawiają, że Actinidia jest wspaniałym wyborem dla ogrodu, zimowej szklarni, a nawet przestronnego pokoju, w którym może zaskoczyć i zachwycić się przez wiele lat.