Allamanda

Allamanda to rodzaj wiecznie zielonych roślin tropikalnych, które obejmują krzewy i winorośle, bardzo cenione za uderzające kwiaty rurowe w odcieniach żółtych, różowych lub białych. Rodzaj zawiera około 15 gatunków, które naturalnie rosną w Ameryce Środkowej i Południowej. Przy odpowiedniej ostrożności Allamanda może przez długi czas ozdobić szklarnie, konserwatorie i przestrzenie wewnętrzne z jasnymi kwiatami i błyszczącymi skórzanymi liśćmi. Jednak roślina wymaga pewnej uwagi, ponieważ należy do rodziny Apocynaceae i ma toksyczne mleczne sok.

Etymologia nazwy

Rodzaj nazwy Allamanda został podany na cześć szwajcarskiego botanika Frédéric-Louis Allamand, który przyczynił się do badania amerykańskiej flory. Starsze traktaty botaniczne widziały synonimiczne nazwy, ale dziś Allamanda jest powszechnie akceptowana. W języku codziennym kwiat jest czasami nazywany „złotą trąbką” lub „żółtym dzwonkiem” ze względu na charakterystyczny kształt i kolor Corolli u najczęstszych gatunków.

Forma życia

Allamanda może przybierać postać winorośli z łodygami zdolnymi do kręcenia wsporników i osiągnięcia znacznych długości, do kilku metrów. Takie winorośle są często uprawiane w przestronnych szklarniach, na balkonach lub w ogrodach zimowych, używając pionowych kratów lub łuków.

W innych przypadkach Allamanda jest kształtowana w zwartym krzew, szczególnie w przypadku mniejszych próbek wewnętrznych lub niskich odmian. Poprzez regularne przycinanie i szczypanie końcówek można osiągnąć bardziej rozgałęzioną i schludną formę, umożliwiając utrzymanie rośliny na parapecie lub w ograniczonej przestrzeni.

Rodzina

Allamanda należy do rodziny Apocynaceae, dużej grupy roślin kwitnących, która obejmuje również adenium, dypladenia, oleander i wiele innych gatunków tropikalnych i subtropikalnych. Wspólną cechą większości apocynaceae jest obecność mlecznego soku, która może zawierać toksyczne kardenolidy i inne alkaloidy.

Kolejną ważną cechą rodziny jest unikalna struktura kwiatu: pięcioczęściowa Corolla, często rurkowa, przechodząca w kształt lejka. Ta funkcja jest szczególnie wyraźna w Allamandzie, nadając jej kwiaty ich rozpoznawalny wygląd. Wielu przedstawicieli rodziny Apocynaceae jest wysoce ozdobnych i jest powszechnie cenionych w ogrodnictwie wewnętrznym i ogrodowym.

Charakterystyka botaniczna

Allamanda to wiecznie zielony krzew lub winorośl z przeciwnymi lub zbitymi liśćmi eliptycznymi. Ostrza liści są zwykle gęste, błyszczące i spiczaste. Kwiaty są duże, w kształcie dzwonu i rurowe, o średnicy 5–10 cm, najczęściej żółtej, ale niektóre gatunki mają różowe, fioletowe lub białe odcienie. Corolla jest podzielona na pięć płatków, które stopniowo łączą się w rurkę.

Owoc jest kapsułką lub strukturą jagodową zawierającą kilka nasion. Jednak gdy uprawiane w pomieszczeniach, nasiona rzadko powstają, ponieważ właściwe zapylenie wymaga korzystnego środowiska i owadów zapylających lub ręcznego przenoszenia pyłku.

Skład chemiczny

Podobnie jak większość ApoCynaceae, Allamanda zawiera lateks (mleczny sok), który zawiera kardenolidy i saponiny, które mogą być toksyczne po spożyciu lub w kontakcie z błonami śluzowymi. SAP pełni funkcję ochronną przed szkodnikami i pomaga roślinie odzyskać uszkodzone tkanki.

Kwiaty mogą zawierać flawonoidy i olejki eteryczne, co daje im charakterystyczny zapach. Istnieje niewiele danych na temat użycia farmaceutycznego Allamandy, ale wiadomo, że niektóre ekstrakty wykazują właściwości przeciwdrobnoustrojowe i przeciwgrzybicze. Jednak oficjalna medycyna nie uznaje rośliny za leczniczą ze względu na jej toksyczne ryzyko.

Pochodzenie

Allamanda pochodzi z zalesionych i brzegowych obszarów wilgotnych regionów tropikalnych w Ameryce Środkowej i Południowej, w tym Brazylii, Kolumbii, Peru i innych krajach. Tam rośliny rosną na pniach drzew, otrzymując dużo światła słonecznego. Deszcz i wysoka wilgotność są ich naturalnym środowiskiem.

W ogrodnictwie ozdobnym roślina zaczęła być używana w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku, kiedy aktywnie badano florę Nowego Świata. Allamanda szybko zyskał popularność w europejskich szklarniach, a później w innych regionach z odpowiednim klimatem (subtropiki, ciepłe obszary przybrzeżne).

Łatwość uprawy

Allamanda nie jest uważana za roślinę dla początkujących ogrodników, ponieważ wymaga szczególnej uwagi na wilgotność, temperaturę i warunki oświetlenia. Jednak przy pewnym doświadczeniu i przestrzeganiu prostych rekomendacji można go skutecznie uprawiać w pomieszczeniu lub w szklarni.

Wyzwania pojawiają się z powodu toksycznego lateksu i potrzeby wysokiej wilgotności, która w mieszkaniu miejskim może wymagać specjalnych środków (nawilżacze, regularne opryskiwanie, taca z rozszerzoną gliną). Ogólnie rzecz biorąc, z odpowiednim podlewaniem i odpowiednim światłem, Allamanda dobrze rośnie, a kwiaty obficie, zachwycając właściciela jasnymi kwiatami.

Gatunki i odmiany

Rodzaj Allamanda obejmuje około 15 gatunków, a najpopularniejsze w uprawie jest:

• Allamanda Cathartica (Cathartic lub Yellow Allamanda) - najczęściej znany; ma duże żółte kwiaty w kształcie trąby.

• Allamanda violacea (Violet Allamanda) - z liliowymi lub fioletowymi kwiatami.

• Allamanda Blanchetii - z różowym, czasem prawie czerwone kwiaty.

Formy hybrydowe opracowano, wyróżniając się bardziej obfitym kwitnieniem, zwartym wzrostem lub bogatymi odcieniami kwiatów. Powszechnie dostępne są różne odmiany Allamanda Cathartica z różnymi odcieniami żółtych (ciemnożółty, cytryn żółty, jasnożółty).

Rozmiar

Na wolności Allamanda może osiągnąć długość 2–4 metrów, w zależności od gatunków i warunków. Przy optymalnej temperaturze i wilgotności winorośl rozciąga się, przylegając do wsparcia lub rozprzestrzenia się, jeśli rośnie na otwartej przestrzeni. Formy krzewów utrzymują zakres wysokości 1–2 metra.

W uprawie wewnętrznej lub cieplarnianej wzrost jest zwykle nieco ograniczony przez wielkość doniczki i częste przycinanie. Roślina rosnąca w pojemniku często nie przekracza 1,5–2 metra, ale może tworzyć dość długie pędy, jeśli jest obsługiwane na kratowiskach lub specjalnych wspornikach.

Intensywność wzrostu

W warunkach tropikalnych Allamanda rośnie dość szybko, sumując do 30–40 cm lub więcej na sezon, gdy podano optymalne warunki (światło słoneczne, ciepło, wystarczająca wilgotność i składniki odżywcze). W chłodniejszych klimatach lub przy niewystarczającym świetle tempo wzrostu zmniejsza się.

Najbardziej aktywna roślinność występuje wiosną i latem, kiedy powstają główne pędy i ustawiane są pąki kwiatowe. Jesienią i zimą wzrost spowalnia, szczególnie gdy spadnie temperatury, a dzień się skraca. Jeśli Allamanda zostanie umieszczona w wystarczająco ciepłej i jasnej szklarni, możliwy jest bardziej ciągły aktywny rozwój.

Długość życia

Allamanda jest rośliną wieloletnią. Przy odpowiedniej ostrożności w warunkach szklarniowych lub wewnętrznych może żyć przez ponad 5–7 lat, zachowując zdolność do kwitnienia. Z czasem dolna część łodygi może stać się nagna, tracąc liście, ale nowe pędy będą się rozwijać na górze, aby zrekompensować.

Na otwartym terenie w regionach tropikalnych żywotność może być dłuższa, chociaż roślina jest często odmładzana poprzez cięcie i przesadzanie lub przycinanie w celu stymulowania rozgałęzienia. Ogólnie rzecz biorąc, roślina nie jest wyjątkowo długotrwała, ale zachowuje swoją wartość ozdobną przez znaczny okres z odpowiednią starannością.

Temperatura

Allamanda rozwija się w ciepłym klimacie o temperaturach 20–28 ° C podczas aktywnego wzrostu. Umiarkowana, stała temperatura bez ostrych wahań jest optymalna. Jeśli termometr spadnie poniżej 15–16 ° C, roślina spowalnia swój rozwój i może zacząć zrzucać liście.

Zimą, w warunkach wewnętrznych, temperatury zwykle powyżej 18 ° C pozwalają na dalsze wzrost Allamandy, choć wolniej. Ważne jest, aby nie narażać rośliny na temperatury poniżej 10 ° C przez dłuższe okresy, ponieważ może to uszkodzić tkanki i powodować śmierć rośliny lub winorośli.

Wilgotność

Zakład preferuje wysoką wilgotność powietrza typową dla regionów tropikalnych. Optymalna wilgotność wynosi 60–70%. Jeśli powietrze jest bardziej suche (poniżej 40%), końcówki liści mogą wyschnąć, a pąki mogą spaść. Aby zrekompensować, zaleca się regularne opryskiwanie ciepłą wodą, za pomocą tac z mokrą gliną rozszerzoną lub nawilżacze powietrza.

Nadmierna wilgotność (powyżej 80%) może również powodować problemy: przy braku wentylacji mogą się rozwijać choroby grzybowe (szare pleśń, plamienie). Konieczne jest zapewnienie małego, ale stałego napływu świeżego powietrza do rośliny, unikając zimnych przeciągów.

Oświetlenie i umieszczenie pokoju

Allamanda jest bardzo kochająca światło. Najlepsze opcje to okna z południowego, południowo-zachodniego lub południowo-wschodniego. Ważne jest, aby stopniowo aklimatyzować roślinę do silnego światła słonecznego, aby zapobiec oparzeniom liści. Podczas upału w ciągu dnia (szczególnie w lecie) cieniowanie światła jest dopuszczalne, szczególnie jeśli okno nie pozwala na wystarczającą ilość przepływu powietrza.

Z niewystarczającym światłem (okno skierowane na północ, zacieniony parapet), Allamanda kwitnie słabo lub wcale, pędy rozciągają się, a liście tracą żywy kolor. Jeśli nie jest możliwe przeniesienie doniczki, zaleca się użycie fitolamps do przedłużenia światła dziennego do 12–14 godzin.

Gleba i podłoże

Allamanda wymaga podłoża podobnego do gleby tropikalnej: luźna, żyzna, z dobrym drenażem, lekko kwaśnym (pH 5,5–6,5). Typowa mieszanka składa się z:

• Gleba liściowa - 2 części
• Torf - 1 część
• Piasek lub perlite - 1 część
• Gleba sodowa (jeśli jest dostępna) - 1 część

Do dezynfekcji można dodać trochę węgla drzewnego. Warstwę drenażową (2–3 cm rozszerzonej gliny, żwiru lub granulowanej pumeksu) należy umieścić na dnie doniczki, aby zapobiec stagnacji wody wokół korzeni.

Podlewanie

Podczas aktywnego wzrostu (wiosna i lato) Allamanda powinna być obficie podlewana, umożliwiając wyschnięcie górnej warstwy podłoża o 1–2 cm między podlewaniem. Ważne jest, aby uniknąć stagnacji wody wokół korzeni, ponieważ może to łatwo prowadzić do zgnilizny. Używana jest miękka woda w temperaturze pokojowej.

Zimą, szczególnie jeśli temperatura spadła, a roślina spowolniła, podlewanie jest zmniejszone, ale piłkę korzeniową nie należy całkowicie wyschnąć. Odstępy podlewania są zwiększane, zwykle podlewne raz na 7–10 dni, starannie monitorując wilgotność.

Nawożenie i karmienie

Allamanda jest zapłodniona od wiosny do połowy sierpnia każdego 2–3 tygodni przy użyciu złożonych nawozów mineralnych dla roślin kwitnących (NPK w równych proporcjach lub z niewielką dominacją fosforu). Podczas aktywnego tworzenia pąków nawozy na bazie potasu można dodatkowo stosować do poprawy kwitnienia.

Metody zastosowania obejmują podlewanie korzeni z roztworem nawozu lub granulki zraszania na powierzchni podłoża, a następnie podlewanie. Zimą nawozy albo nie są używane, albo dawka jest zmniejszona do minimum, aby uniknąć nadmiernego wzrostu w niekorzystnych warunkach oświetlenia i temperatury.

Rozkwit

Kwiaty Allamandy są rurowe, przechodzącej na szeroką cewkę Corolla 5–8 cm, najczęściej złotą żółtą, a czasem różową lub białą. Zazwyczaj kwitną na szczycie pędów, często tworząc kwiatostan wietrzny. Szczyt kwitnienia odbywa się latem i wczesną jesienią, gdy oświetlenie jest zmaksymalizowane.

Zapach kwiatów może wahać się od słabego do umiarkowanie wyraźnego, z przyjemnymi słodkimi nutami. Po więdaniu każdy kwiat wysycha i może się spaść, tworząc miejsce na nowe pąki. Z dużą ostrożnością kwitnienie może trwać ciągle przez kilka tygodni.

Propagacja

Allamanda jest propagowana przez zielone lub pół-wyjowe sadzonki, a także nasiona. W przypadku sadzonek pobierane są pędy o długości 10–15 cm, wycięte pod węzłem, dolne liście są usuwane, zanurzane w hormonie korzeniowym i sadzone w wilgotnym podłożu z torfu w 22–25 ° C.

Nasiona (jeśli są dostępne) są wysiewane wiosną w lekkiej mieszance i kiełkowane pod plastikiem lub szkłem, utrzymując stałą wilgotność i temperaturę. Kiełkowanie występuje w ciągu 2–4 tygodni, ale tworzenie rośliny kwitnącej może potrwać kilka lat, ponieważ metoda nasion jest wolniejsza niż propagacja wegetatywna.

Funkcje sezonowe

Wiosną Allamanda rozpoczyna aktywny wzrost, rozwija się więcej liści i ustawia się pąki kwiatowe. W tym czasie ważne jest, aby ustalić zwiększone podlewanie i rozpocząć karmienie. Latem roślina osiąga szczyt roślinności i kwitnienia, wymagając regularnego podlewania, dobrego oświetlenia i systematycznego zapłodnienia.

Jesienią stopniowo się kończy, a wzrost spowalnia. Zimą, jeśli temperatura spadnie, Allamanda może wejść do częściowego uśpienia, zrzucając niektóre liście, a czasem nawet doświadczać spadku liści (gdy temperatura znacznie się zmniejsza). Podlewanie i karmienie są zmniejszone w tym okresie, przy czym wznowi je wiosną.

Cechy opieki

Kluczem do udanej uprawy Allamandy jest zapewnienie odpowiedniego poziomu światła i umiarkowanego podlewania. Należy unikać podwodowania podłoża, ponieważ korzenie rośliny są wrażliwe na stagnację wody. Ponadto ważne jest, aby pamiętać, że Allamanda wytwarza toksyczne sok, więc przycinanie i repotowanie należy wykonać podczas noszenia rękawiczek.

Kształtowanie rośliny powinno odbywać się ostrożnie, szczypiąc końcówki pędów w celu stymulowania rozgałęzienia. Podczas treningu na kratach należy zachować ostrożność, aby ostrożnie kierować młodych pędów, ponieważ łodygi mogą pękać z szorstką obsługą. Regularnie sprawdzaj liście i łodygi pod kątem szkodników i chorób.

Opieka w warunkach wewnętrznych

Podczas uprawy Allamanda w pomieszczeniach znajdź najjaśniejsze miejsce: parapeum południowy, południowo-zachodni lub południowo-wschodnim. Ważne jest, aby upewnić się, że liście nie „płoną” w południe, czasem zacieniając je cienką zasłoną. Preferowana temperatura wynosi około 20–25 ° C wiosną i latem.

Podlewanie powinno odbywać się z osadowaną wodą, utrzymując podłoże umiarkowanie wilgotne. W upalne dni korzystne jest od czasu do czasu rozpylanie liści, szczególnie jeśli wilgotność powietrza jest niska. Nawozy są stosowane co 2–3 tygodnie za pomocą nawozów do kwitnących roślin, zatrzymując je jesienią, gdy roślina staje się uśpiona.

Zimą, jeśli temperatura w pomieszczeniu wynosi około 18–20 ° C i jest wystarczająca ilość światła (prawdopodobnie z dodatkowym oświetleniem), Allamanda może nadal rosnąć, ale mniej aktywnie. Jeśli warunki klimatyczne są chłodniejsze (15 ° C i poniżej), podlewanie powinno zostać znacznie zmniejszone, a roślina może zrzucić niektóre liście, a troska jest zminimalizowana.

Kształtowanie krzewu lub winorośli można wykonać wczesną wiosną. Odcinanie pędów o jedną trzecią ich długości stymuluje boczne gałęzie i tworzy bardziej buszniejszy wygląd. Repotowanie odbywa się co 1–2 lata, zwiększając doniczkę o średnicę 2–3 cm, unikając nadmiernej przestrzeni dla korzeni.

Repoting

Lepiej jest zmienić pojemnik wiosną przed aktywnym wzrostem. Jeśli korzenie wypełnią cały garnek, wybierz nowy pojemnik o 2–3 cm szerszy i dodaj drenaż (rozszerzona glina, żwir). Użyj luźnego podłoża: 2 części gleby liści lub darni, 1-częściowy torf i 1-częściowy piasek lub perlite.

Repotowanie jest preferowane w porównaniu z całkowitą zmianą podłoża, aby zminimalizować naprężenie korzeniowe. W razie potrzeby usuń zepsute lub uszkodzone korzenie i traktuj cięcia zmiażdżonym węglem drzewnym. Bezpośrednio po ponownym ponownym rozegraniu podlej ostrożnie, aż system korzeniowy nie dostosuje się.

Przycinanie i formacja korony

Przycinanie Allamandy służy dwóm celom: stymulować rozgałęzienie w celu bardziej obfitego kwitnienia i usuwanie słabych pędów. Najlepszym czasem na przycinanie jest wczesna wiosna lub późną zimą, zanim aktywny przepływ SAP. W warunkach wewnętrznych możesz uszczypnąć końcówki w sezonie wegetacyjnym, aby uniemożliwić zbyt duże rozciąganie winorośli.

Jeśli Allamanda rośnie na wsparcie, nadmiernie długie lub nagie łodygi są skrócone, aby stworzyć równomierny rozkład pędów. Należy zachować ostrożność z powodu toksycznego soku: lepiej jest wykonywać operacje podczas noszenia rękawiczek, aby uniknąć lateksowego kontaktu ze skórą, a zwłaszcza błon śluzowych.

Możliwe problemy i rozwiązania

Głównymi trudnościami są osłabienie i brak światła. W przypadku stagnacji wody system korzeniowy gnije, roślina ma, a liście zmieniają się i spadają. Rozwiązaniem jest pilne zmniejszenie podlewania, zapewnienie drenażu i w razie potrzeby przetworzenie. Brak oświetlenia prowadzi do wydłużonych, bladych pędów i słabego kwitnienia - należy zastosować garnek do okna lub fitolamps.

Jeśli liście stracą połysk i zauważą, może to być infekcja grzybowa spowodowana nadmierną wilgocią i niską temperaturą. Pomoże korekcja warunków i stosowanie odpowiednich fungicydów. Mogą również pojawiać się oznaki niedoborów składników odżywczych, takie jak chloroza, powolny wzrost, wymagający zapłodnienia.

Szkodniki

Allamanda mogą mieć wpływ mszyce, roztocza pająka, owady skali i białeczki, szczególnie jeśli powietrze jest suche, a wentylacja jest niewystarczająca. Regularnie sprawdzaj liście (od spodu) i strzela, aby wykryć owady na czas. W przypadku drobnych infestacji można zastosować roztwór mydlandzki lub usunięcie mechaniczne.

W trudniejszych przypadkach należy zastosować środki owadobójcze lub akarycydów, ściśle przestrzegać instrukcji. Ważne jest, aby leczyć nie tylko samą roślinę, ale także otaczające rośliny, a także garnek i parapet, ponieważ larwy i dorośli mogą pozostać na pobliskich powierzchniach.

Oczyszczanie powietrza

Jako roślina wiecznie zielona i kwitnąca Allamanda ma umiarkowany obszar liści, który pozwala mu wchłonąć trochę dwutlenku węgla i uwolnić tlen. Nie ma jednak danych naukowych sugerujących, że Allamanda przoduje w filtrowaniu szkodliwych zanieczyszczeń.

Zasadniczo każda zieleń w pomieszczeniu ma korzystny wpływ na mikroklimat, zmniejszając poziom stresu wśród mieszkańców i nieznacznie zwiększając wilgotność powietrza poprzez odparowanie wilgoci z liści. Rosnąca Allamanda sama raczej nie będzie znacznie oczyścić powietrza, ale stworzy estetyczną atrakcyjność i poczucie bliskości przyrody.

Bezpieczeństwo

Roślina należy do rodziny Apocynaceae, a jej sok jest toksyczny. Gdy łodygi lub liście są uszkodzone, uwalnia się biały lateks, który może podrażniać skórę i błony śluzowe. Zaleca się, aby zawsze nosić rękawiczki podczas przycinania lub repotowania. Unikaj kontaktu z oczami, ustami lub otwartymi ranami.

Jeśli w domu są małe dzieci lub zwierzęta, zaleca się umieszczenie Allamandy w miejscu, w którym ryzyko przypadkowego spożycia liści jest minimalne. Silne zatrucie po spożyciu soku może prowadzić do zakłóceń wymiotów, biegunki i rytmu serca. Jeśli podejrzewa się zatrucie, należy szukać pomocy medycznej.

Zimowanie

W ogrzewanych pomieszczeniach Allamanda może być utrzymywana w temperaturze 18–20 ° C, ze zmniejszonym podlewaniem i bez nawożenia. Będzie nadal rosła, ale wolniej i może częściowo zrzucić niektóre liście. Wymagane jest wystarczające oświetlenie, w przeciwnym razie roślina ucierpi.

W przypadkach, w których temperatura może spaść do 15 ° C lub niższa, wzrost praktycznie się zatrzymuje, a roślina wchodzi w okres względnego uśpienia. Podlewanie jest znacznie zmniejszone, ale podłoże nie powinno całkowicie wyschnąć. Wiosną, przy zwiększonym oświetleniu i cieple, normalna opieka wznawia.

Korzystne właściwości

Główną wartością Allamandy są jej cechy dekoracyjne: jasne kwiaty w kształcie trąby i wykwintny kształt liści. Ponadto obecność substancji fitoncydalnych w SAP może mieć niewielkie działanie przeciwdrobnoustrojowe w powietrzu, chociaż bezpośrednia korzyść dla ludzi jest minimalna.

Niektóre źródła ludowe wspominają o hipotetycznych właściwościach leczniczych niektórych ekstraktów Allamandy, ale oficjalna medycyna nie rozpoznaje takich zastosowań. Ścisłe ostrzeżenie o jego toksyczności zmniejsza chęć korzystania z rośliny w życiu codziennym.

Stosowanie w tradycyjnej medycynie lub środkach ludowych

Istnieje niewiele dowodów na powszechne stosowanie części Allamandy w tradycyjnej medycynie. Niektóre ludy tropikalne zastosowały liście do celów rytualnych lub leczniczych, ale nie ma naukowego potwierdzenia skuteczności tych metod. Ponadto, ze względu na jego toksyczność, eksperymenty z samokontentowaniem są bardzo niebezpieczne.

Możliwe jest lokalne użycie soków rośliny do leczenia skóry, ale niesie to ryzyko podrażnienia lub oparzeń. Lepiej nie uciekać się do metod ludowych bez specjalnych konsultacji i wiedzy. Większość entuzjastów Allamandy docenia to wyłącznie jako roślina ozdobna.

Używać w projektowaniu krajobrazu

W regionach z ciepłym klimatem Allamanda może wyrosnąć na zewnątrz, dekorować ściany, łuki,

Altany i żywopłoty. Jego uderzające żółte (lub inne odcienie) kwiaty nadają okolicy tropikalne. W mniejszych przestrzeniach stosowane są odmiany karłowate lub ograniczenie wzrostu poprzez przycinanie.

Ogrody pionowe i wiszące kompozycje na ogół nie są używane dla Allamandy, chociaż w dużych szklarniach „zielone ściany” można tworzyć za pomocą sieci kratowych. Najważniejsze jest zapewnienie wystarczającej ilości światła, wilgoci i objętości podłoża. W zawiesinach Allamanda może wyglądać niezwykle, ale wymaga uważnego podlewania i wsparcia, aby zapobiec pękaniu pędów.

Kompatybilność z innymi roślinami

Allamanda uwielbia światło, więc jest niepożądane sadzenie go obok wysokich gatunków, które mogą oczyszczyć pędy. Można go uprawiać obok innych gatunków tropikalnych, które preferują podobne warunki (oleander, dypladenia, hibiskus). Jednak z powodu toksycznego soku należy zachować ostrożność, aby sąsiedzi nie cierpią z powodu kontaktu z kroplami podczas przycinania lub uszkodzenia łodygi.

Roślina generalnie nie jest agresywna wobec swoich sąsiadów. Jednak gdy jest uprawiany w tym samym doniczce lub na ograniczonym łóżku ogrodowym, konieczne jest monitorowanie konkurencji korzeniowej. Z wystarczająco żyzną glebą i regularnym nawożeniem Allamanda dobrze współistnieje z innymi ozdobnymi gatunkami kwitnącymi, tworząc bujne, żywe kompozycje.

Wniosek

Allamanda (Allamanda) jest pięknym przedstawicielem rodziny Apocynaceae, zachwycając oko dużymi, kolorowymi kwiatami w kształcie dzwonu. Można go uprawiać w szklarniach, ogrodach zimowych, a nawet w pomieszczeniu, pod warunkiem, że istnieje wystarczające ciepło, jasne oświetlenie i umiarkowanie wilgotny podłoże. Ważne jest, aby pamiętać o toksycznym soku rośliny, nosić rękawiczki i uniknąć kontaktu z liśćmi przez dzieci lub zwierzęta domowe.

Pomimo swojej reputacji wymagającej rośliny, Allamanda może z wdzięcznością reagować na uwagę, zapewniając obfite kwitnienie i egzotyczny wygląd, gdy przestrzegane są podstawowe zasady opieki. Właściwe podlewanie, regularne karmienie i terminowe przycinanie pomogą utrzymać krzew lub winorośl w zdrowym, imponującym stanie przez wiele lat.